ثروتمند زاده ای در کنار قبر پدرش نشسته بود و در کنار او هم فقیرزاده ای در کنار قبر پدرش بود.

ثروتمند زاده با فقیر زاده مناظره می کرد و می گفت: صندوق گور پدرم سنگی است و نوشته ی روی سنگ، رنگین است.مقبره اش از سنگ مرمر فرش شده و در میان قبر، خشت فیروزه به کار رفته است ولی قبر پدر تو از مقداری خشت خام و مشتی خاک، درست شده ، این کجا و آن کجا؟

فقیر زاده در پاسخ گفت : تا پدرت از زیر آن سنگهای سنگین بجنبد، پدر من به بهشت رسیده است!

(حکایت ها ی گلستان سعدی)

خداوند در حدیث قدسی می فرماید :

ای فرزند آدم

رزق و روزی تو هر روز فرا می رسد و تو بر آن غمگینی (با این که جای غم نیست ) و

حال آنکه از عمر تو هر روز کاسته می شود و بر آن غمگین نیستی.

هنگام سپیده دم خروس سحری دانی که چرا همی کند نوحه گری

یعنی که نمودند در آیینه صبح کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

مردی یکه و تنها در بیابانی می رفت .ناگاه از دور شیری را دید که به او حمله ور شد .با دیدن شیر پا به فرار گذاشت او میدوید و شیر مست هم به دنبالش. ، که ناگاه به چاهی رسید که ریسمانی در آن آویخته بود .

بهتر دید با گرفتن ریسمان خود را به ته چاه رساند و از دست شیر رهایی یابد ، همین که ریسمان را گرفت و به ته چاه سرازیر شد چشمش به اژدهایی افتاد که در ته چاه آرامیده و دهان گشوده تا هر چه به ته چاه رسد در کام خود ببلعد .به بالا نگاه کرد دید شیر مست بر لب چاه ایستاده است .

بی چاره و حیران ماند نه راه پس داشت نه راه پیش ، در این میان صدای خش خشی به گوشش رسید .به بالا نگریست دید دو موش سیاه و سفید سرگرم جویدن ریسمان اند و چیزی نمانده که ریسمان پاره شود و او به قعر چاه در افتد و در کام اژدها فرو رود ، در این گیرودار بود که دید دسته ای زنبور عسل در کمرگاه چاه مقداری عسل ریخته و در اطراف آن گرد آمده اند.

عسل چندانی نبود همان مقدار هم آلوده به خاک بود ولی مرد غافل با این که خطر بزرگی در پیش داشت تا چشمش به عسل افتاد گویی همه چیز را فراموش کرده ، با یک دست خود را به طناب آویخته و با دست دیگر سرگرم خوردن عسل شد ولی هر بار که دست می برد انگشتی عسل بردارد نیشی چند از آن زنبورها دستش را می گزید .

این شرحی از حال کسی است که مرگ چون شیر مست در پی اوست و موش های روز و شب رشته ی عمر او را می برند و اژدهای قبر دهان گشوده تا او را ببلعد و او به جای آنکه چاره ای بیندیشد و از حوادث بیمناک پس از مرک راه خلاصی جوید ، سرگرم مال دنیا که مانند عسل خاک آلود و زهرآلود است شده و هرگز در اندیشه عاقبت خویش نیست.

آمده ایم متحد.... سر خط ولی

شروع میکنیم به نام الله

می مانیم با هم پشت ولایت تا آخرین قطره خونمان

دست یکدیگر را میگیریم و گرد ولی حلقه میزنیم

افزوده میشویم

امتی میشویم محکم تا حضرت حجت (عج)  راضی باشد از ما

ان شاءالله

شهر رمضان الکریم 1434